Een meisje voor dag en nacht: meer dan een waargebeurd verhaal

In september 2008 kwam een politie-agente van Marokkaanse afkomst naar Renate van der Zee. Zij had haar boek Eerwraak in Nederland gelezen en wilde graag dat Renate van der Zee het verhaal van haar jeugd zou opschrijven. De agente was in haar jeugd gebruikt als huissloofje en misbruikt door haar broer. Haar verhaal werd Een meisje voor dag en nacht. Wat een heftig boek!
Ibtisam was inderdaad een meisje voor dag en nacht zoals dat tot in de jaren dertig gebruikelijk in Europa. Overdag moesten zij en haar zus hun moeder meehelpen in het huishouden. Ibtisam wilde graag naar de HAVO maar moest naar de huishoudschool om te leren koken en naaien. Meer hoefde een vrouw niet te leren volgens haar ouders en broers. Haar vier broers deden niets in het huishouden. Erger nog, op het moment dat een van hen honger of dorst had, dan riep hij een zus en die werd dan geacht iets te halen of te koken voor hem. Hetzelfde gold voor kleding en andere spullen. 's Avonds en 's nachts zocht broer Rachid Ibtisam op in bed en misbruikte hij haar. Het misbruik begon toen zij een jaar of zes was en eindigde pas toen Rachid de deur uit ging. Ibtisam was toen een jaar of 13, 14. Hij bedreigde haar zodat ze het niemand durfde te vertellen. Het duurde daarom lang voordat zij over deze gebeurtenissen kon praten.
Een meisje voor dag en nacht is vlot geschreven zonder poespas en overbodige uitweidingen. Achterin het boek staat nadere uitleg en verantwoording. Het verhaal over de dappere strijd die Ibtisam tijdens haar jeugd dagelijks moest voeren is onvoorstelbaar. Zij heeft haar verhaal verteld zodat andere meisjes en vrouwen die dit is overkomen of overkomt, weten dat zij niet de enige zijn en dat ze hulp kunnen zoeken om uit deze situatie te komen.