donderdag 5 juli 2012

De eerste dode van Joop van Riessen: actuele Amsterdamse politieroman

De eerste dode is het vierde boek in de serie over Anne Kramer, chef Bureau Zware Criminaliteit bij de Amsterdamse politie. Het zit haar niet mee in haar privéleven. Na de echtscheiding van haar zeer gelovige echtgenoot had ze eindelijk de echte liefde gevonden. Die was echter van korte duur want aan het einde van deel drie, De bonusmaffia, maakte haar geliefde een noodlottige val van het dak. Op het moment dat De eerste dode begint is dit zes weken geleden. Anne Kramer gaat, tegen het advies van iedereen in, toch weer aan de slag en probeert krampachtig de draad op te pakken.
De Italiaanse Paola bezorgt haar en haar rechercheurs het nodige werk. Paola was, zeer tegen de zin van haar vader, met een groepje vrienden naar Amsterdam gegaan. Al op de eerste dag raakte ze tijdens krakersrellen haar vrienden kwijt en belandde ze in Amsterdam-Oost. Daar ontmoette ze Harry, oud-politieman, die zich over haar ontfermde. Niet lang daarna kwam ze Naïma tegen, een leuke, moderne Marokkaanse vrouw. Het was liefde op het eerste gezicht tussen de vrouwen, al realiseerden zij zich dat het een heleboel gedoe zou geven binnen hun families. Naïma heeft een kapperszaak in de Javastraat en samen maken ze hier een ontmoetingsplek van voor allochtone vrouwen.
Ondertussen doet Paola's vader zijn best om zijn dochter terug te vinden. Op Italiaanse wijze benadert hij mensen in Nederland en Italië en zet ze onder druk om zo snel mogelijk zijn dochter op te sporen. Dan wordt een kraker vermoord die Paola op haar eerste dag in Amsterdam in een kraakpand/alternatieve broedplaats tegenkwam. Het was een rare snuiter die haar wel zag zitten. Gevolgd door een tweede moord, ditmaal op een Marokkaanse jongen die Paola lastig viel. Toeval of niet?
Het is bewonderenswaardig hoe autodidact Joop van Riessen met ieder boek een betere schrijver wordt. De lezer wordt vakkundig op het verkeerde been gezet, wat betreft de ontknoping. Was de schrijfstijl van Joop van Riessen in Vergelding nog houterig en staccato, in De eerste dode lopen de zinnen lekker en vloeiend. Dezelfde opgaande lijn is te zien in het verhaal en de personages. Ieder boek is beter opgebouwd en uitgewerkt dan het voorgaande. Knap hoe hij de liefde tussen twee vrouwen geloofwaardig en realistisch weet te beschrijven. Ook de andere personages komen goed uit de verf.
Complimenten voor deze oud-hoofdcommissaris die na zijn pensionering aan een tweede succesvolle carrière als schrijver van politieromans is begonnen!

Deze recensie is ook te lezen op Crimezone.