Medelijden met de duivel van Violet Leroy: een vol en heftig boek

In Medelijden met de duivel zijn Sara en Isabel hartsvriendinnen vanaf hun tiende, toen de familie van Sara naast Isabel’s familie kwam wonen. De familie van Isabel woonde al vele generaties in het huis in hartje Amsterdam. Sara’s familie zat tijdens de Tweede Wereldoorlog ondergedoken in het huis waar ze later weer zouden terugkeren. De vriendinnen zien elkaar vrijwel dagelijks. Tot die fatale dag dat Sara wordt doodgeschoten in haar winkel in de PC Hooftstraat. Al snel blijkt uit politieonderzoek dat het geen uit de hand gelopen roofoverval is geweest, maar moord. De zoektocht naar de dader is niet eenvoudig. Sara verhuurde de ruimte boven haar winkel per uur aan geliefden die elkaar in het geheim wilden ontmoeten. De dader zou een bedrogen echtgenoot kunnen zijn.

Bob Goodman, de vriend van Sara woont in Londen en wilde graag dat zij bij hem in Londen komt wonen. Sara vond het moeilijk om Amsterdam en Isabel los te laten. In de weken voor de moord op Isabel, liet Bob niets meer van zich horen. Zijn vrouw was aan boord van The Herald of Free Enterprise ten tijde van de scheepsramp in 1987 en is nooit teruggevonden.
Of is er een verband met de duistere familie geheimen die rondwaren in de families van Sara en Isabel.
Medelijden met de duivel is spannend tot op het laatst. De ontknoping is een echte verrassing en toch overtuigend. Zonder al te veel te willen verklappen verdient het aanbeveling om de laatste kwart van het boek niet vlak voor het slapengaan te lezen. Vele gruwelijke onthullingen. Denk hierbij aan Tokyo van Mo Hayder.
Medelijden met de duivel is een vol en heftig boek. Dit komt door de vele thema’s die worden aangesneden: symbiotische vriendschap tussen twee vrouwen, kunstvervalsingen, bedrogen geliefden, gruwelijke familiegeheimen, (zelf)moord, verraad, seksueel misbruik, de Tweede Wereldoorlog, onderduikers en de Jodenvervolging. De vraag hierbij is hoeveel ellende een lezer aan kan. Een goede reden om te blijven doorlezen is het verhaal zelf, dat goed in elkaar zit. Door de afwisseling in perspectief tussen Isabel en politieman Hofman blijft het verhaal spannend en vlot.
Door de overload aan heftige thema’s en gebeurtenissen komt de geloofwaardigheid wel in gevaar. Het boek als geheel is op het randje. Op een klein punt gaat Violet Leroy te ver. Ze heeft een bijrolletje voor een bejaarde dame die een overlevende van Sobibor is. Slechts een handjevol mensen wisten een ontsnapping uit dit vernietigingskamp uit de Tweede Wereldoorlog te overleven. En dan zoiets bijzonders, iets wat eigenlijk heel groot is, als een detail, slechts in een bijzin noemen. Dat maakt het ongeloofwaardig. Als Leroy een ander concentratiekamp had genoemd zoals bijvoorbeeld Bergen-Belsen of Ravensbrück had het wel geklopt.
Medelijden met de duivel is geen boek dat zich gemakkelijk laat weg lezen. Niet vanwege de schrijfstijl, want die is soepel, maar vanwege de thematiek. Het is echt een boek voor lange, donkere winteravonden. Weer eens iets anders na luchtige zomerse vakantiethrillers.

Deze recensie is ook te lezen op http://wnlww.ezzulia.nl/recensies/auteurs/leroy/medelijdenmetdeduivel.html