maandag 20 december 2010

Tijgerlelie is een mooie belofte voor de toekomst

Danique Gimbrère en Anne Swartjes hebben een bijzondere prestatie geleverd. Hoeveel mensen kunnen immers zeggen dat zij een debuutroman schreven op hun zestiende, die vervolgens is gepubliceerd op hun zeventiende en bovenal zeer lezenswaardig is?
Tijgerlelie is een goedgeschreven jongerenroman waarin het duidelijk is dat de hoofdpersoon, Carter Johnson nog het een en ander te leren heeft over zichzelf. In het begin is hij tamelijk onuitstaanbaar. Gewend aan veel aandacht en een schare fans die alles bewonderen wat hij zegt of doet. Zoals te verwachten valt komt er al snel een verstorende factor in het spel in de vorm van Lily Jones. Zij is ongelooflijk mooi en totaal niet onder de indruk van Carter Johnson. Hij raakt geïntrigeerd door haar en is vast besloten haar te veroveren en echt te leren kennen. Gaandeweg leert hij in eerste instantie vooral zichzelf goed kennen en pas later, veel later, komt hij achter het geheim van Lily.
De meeste jongerenromans zijn geschreven door volwassenen, die zich proberen in te leven in de belevingswereld van jongeren. Het referentiekader van deze boeken is echter altijd die van de volwassen auteur. De auteur is automatisch een soort alwetende verteller die weet hoe bepaalde dingen gaan in de buitenwereld. Heel bijzonder en erg verfrissend om eens een boek te lezen zonder dat referentiekader. En dat het de fout oplevert dat er vlak bij Londen zich een zandstrand bevindt nemen we op de koop toe.
Tijgerlelie is een mooi voorbeeld van een klassieke bildungsroman. Carter Johnsons weg van verwende jongen naar bijna volwassen man die zijn verantwoordelijkheid neemt, is goed en realistisch beschreven. Wel jammer, dat het einde waarin het raadsel van Lily wordt opgelost, een tikje ongeloofwaardig is en tamelijk uit de lucht komt vallen. Hier valt duidelijk nog iets te leren voor een volgende roman.
De dialogen in Tijgerlelie zijn verrassend goed met taalgebruik dat je verwacht bij zestienjarigen. Geen mooischrijverij maar wel mooi geschreven. Tijgerlelie leest daarom gemakkelijk weg.
Het is te hopen dat Danique Gimbrère en Anne Swartjes hun samenwerking voortzetten en dat we binnenkort hun tweede roman mogen verwachten. Tijgerlelie is een mooie belofte voor de toekomst.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten