Een schot in de roos van De Waal & Baantjer: vertrouwde, blijvende kwaliteit

Een schot in de roos is het vierde deel in serie van Simon de Waal en Appie Baantjer over Van Opperdoes en Jacob. Het is het eerste deel dat geschreven werd na het overlijden van Baantjer. Een spannend moment voor lezer en schrijver: slaagt Simon de Waal er in zijn eentje in om de serie in dezelfde stijl en met dezelfde kwaliteit voor te zetten? Gelukkig is het antwoord op deze vraag twee keer ja!

In Een schot in de roos gaat een gevonden telefoon plotseling rinkelen op het politiebureau. Het is de bezorgde moeder van de eigenaar. Ze heeft al een paar dagen niets van hem gehoord en weet niet waar hij is. Later wordt in de zompige kelder van een verlaten fabriekspand een lichaam gevonden. De dode man heeft in zijn jaszak een briefje met het telefoonnummer van de vermiste man. Aan Van Opperdoes en Jacob de taak om uit te zoeken of de dode man wellicht ook de vermiste man is en wie het fatale schot in de roos schoot.

De tegenstelling én de verwantschap tussen Van Opperdoes en Jacob blijft interessant om te lezen. Van Opperdoes, een rechercheur van de oude stempel, gelooft in goed speurderswerk. Hij vindt het maar niets als zijn PD wordt overgenomen door de mannen en vrouwen in witte pakken van de Forensische Recherche, door hem hardnekkig Technische Recherche genoemd. Jacob ziet wel de voordelen van de moderne techniek, zoals DNA-onderzoek en de hoeveelheid informatie die mobiele telefoons opleveren. Toch hebben de heren iets met elkaar gemeen, het zijn beiden rechercheurs in hart en nieren die niet rusten voordat de zaak helemaal is opgelost.
Mooi zoals de actualiteit terloops in een zijlijntje verwerkt wordt. Van Opperdoes en Jacob hebben geen hoge pet op van de Nationale Recherche nadat er een crimineel geliquideerd werd terwijl de Nationale Recherche toekeek en vervolgens de daders liet ontsnappen door onhandigheid.
Gelukkig is ook in dit deel de typische Amsterdamse humor gebleven. De humor in Een schot in de roos is vaak echter meer dan een lach. Simon de Waal schetst vaak hiermee op een geweldige manier uit het leven gegrepen types. Zoals de arrogante galeriehouder die in de maling wordt genomen door Van Opperdoes en Jacob. Of de barman die iemand die laat op de avond een chocomel bestelt laat kiezen tussen rietje of glas (en hem vervolgens expres een rietje geeft).
Daarnaast laat De Waal in dit boek zien dat het leven niet altijd eerlijk is. Soms gaan de 'goeien' als eerste en blijven slechteriken te lang buiten schot.

Bovenal is Een schot in de roos een goede, echte Amsterdamse politieroman die zich lekker laat weglezen in een avondje of twee.