De verschijning van Agathe Wurth: In essentie een goed verhaal

De verschijning, de nieuwe thriller van Agathe Wurth, speelt zich af in Rotterdam, net als haar vorige twee thrillers, Ongeluk (2005) en Maasmoorden (2007). In een interview zegt ze hierover dat haar woonplaats Rotterdam ‘een leuke plaats is om misdaden te verzinnen’.

Inspecteur Leo Vermeulen is in De verschijning inmiddels getrouwd met Freddy Elsinga, zijn gehandicapte buurvrouw en raadgeefster uit de vorige twee boeken. Zij ontvangt een brief van Anneke, een vriendin die jaren geleden haar huisgenote was. Anneke wist niet beter dan dat haar man Johan dertig jaar geleden bij een vrachtwagenongeluk in Schotland om het leven was gekomen. Totdat zij hem opeens zag in de lift van de Rotterdamse Bijenkorf. Niemand gelooft haar. Ten einde raad schrijft Anneke een brief aan Freddy met de vraag of zij haar wilt helpen. Voordat Freddy contact op kan nemen met haar, wordt Anneke in haar auto van de kade het water ingeduwd. Leo Vermeulen en zijn collega Gerard Sanderse gaan de zaak onderzoeken met Freddy als een van de belangrijkste getuigen. Ze ontdekken al snel dat er indertijd gesjoemeld is met de administratie van het transportbedrijf van Johan en zijn familie. Het lijkt erop dat de kille moeder van Johan hier meer over weet dan ze wilt zeggen. Ondertussen moeten Vermeulen en Sanderse ook de geruchten over een belangrijk drugstransport in de haven onderzoeken. Een grote drugshandelaar, genaamd Rodriquez, zou een zeilrace rond de wereld willen gebruiken om drugs te smokkelen.
De verschijning is een prettig geschreven en spannend verhaal. Geen hoogvlieger maar wel goed voor een paar avonden vermaak. De plot steekt gedegen in elkaar, op een minpunt na. Tegen het einde blijkt de factor toeval te groot voor de geloofwaardigheid van een deel van de ontknoping. Jammer!
De personages komen goed tot leven. Het levensverhaal van Anneke is ontroerend en doet levensecht aan. Het zal je maar gebeuren dat na de dood van je man, je schoonmoeder ervoor zorgt dat je de voogdij en zorg over je zoon verliest. De relatie tussen Leo en Freddy komt goed uit de verf. Ze waren beiden gewend aan een leven alleen en hebben samen een modus gevonden waarin ze samen kunnen wonen.
Leuk, die speciale aandacht die Agathe Wurth besteedt aan het eten van de hoofdpersonen. Er zijn maar weinig thrillers waarin zo uitgebreid verteld wordt wat de personages eten en drinken. Op de website van Agathe Wurth zijn de recepten te vinden van gerechten uit haar vorige boeken.
Het boek verdient overigens een betere redactie: ‘nagelveiltje’ in plaats van ‘nagelvijltje’ en redelijk wat zinnen die net niet lekker liepen. Ook zou het boek enorm opknappen van ‘show, don’t tell’. Nu worden scènes vaak net iets te lang uitgesponnen. Dit zorgt voor ruis en geneuzel in het boek en ergernis bij de lezer.
Desondanks is het te hopen dat Agathe Wurth de lezer niet weer vier jaar laat wachten op een volgend boek over Freddy, Leo en Gerard. In essentie is De verschijning een goed verhaal, de uitwerking had echter beter gekund.