De kraamhulp van Esther Verhoef: gruwelijk spannend

Esther Verhoef is een productieve auteur te noemen. In ruim tien jaar tijd schreef ze negen thrillers en drie romans. Haar tiende thriller, De kraamhulp, verscheen onlangs.

Hierin speelt ze op huiveringwekkende wijze met de kwetsbaarheid van pas bevallen vrouwen en hun afhankelijkheid van de kraamhulp. Die is immers aanwezig bij de intiemste momenten in het leven van een jonge moeder. Volgens kraamhulp Hennequin Smith zijn dat ook de momenten, waarop de moeder het minst op haar hoede is.

Didi Vos heeft een zware bevalling achter de rug. Ze is blij dat Hennequin Smith zich over haar ontfermt. Ondanks haar vreemde opmerkingen, maakt ze de indruk goed voor Didi te zorgen. Iets waar Didi behoefte aan heeft, want door bekkeninstabiliteit kan zij niet zelf haar baby verzorgen. Haar man laat het na een paar gebroken nachten afweten. Hennequin Smith weet waarom, net als dat ze weet waarom Didi moeite heeft met kolven en haar kleintje blijft huilen. Politievrouw Miriam is er van overtuigd dat de dood van haar broer geen ongeluk was, maar dat zijn weduwe Hennequin Smith er de hand in had.
De kraamhulp laat zich lezen met een knoop in de buik; je hoopt dat Hennequin de baby laat leven. Gruwelijk spannend zijn de hoofdstukken vanuit het perspectief van de onwetende Didi en de gewetenloze Hennequin. Het verhaal van Miriam voegt een zenuwslopend kat-en-muisspel toe. Esther Verhoefs vlotte pen en de goed opgebouwde plot zorgen ervoor dat je De kraamhulp achter elkaar wilt uitlezen, desnoods tot diep in de nacht.
Deze recensie is gepubliceerd in BOEK, nr. 1, jaargang 12, maart/april 2014.