
Axel houdt graag controle over zijn vrouw. Tien jaar geleden is Hanna gestopt met haar werk als verpleegkundige omdat Axel vond dat hij als gynaecoloog genoeg verdiende voor hun samen. Hanna kon op die manier zorgen voor het huishouden. Bovendien kon Axel haar zo beter in de gaten houden. Inmiddels is Hanna een expert geworden in het verdoezelen van de blauwe plekken met lange mouwen, sjaaltjes en make-up.
De nieuwe overbuurvrouw Sonja, een politie rechercheur in Utrecht, trapt er niet in. Al snel vermoedt zij dat er meer aan de hand is als zij bij Hanna koffiedrinkt. Als zij Axel hiermee confronteert geeft hij als reden op dat Hanna nogal instabiel is. In gezelschap doet hij alsof ze niet goed wijs is. Ook dat valt op bij de nieuwe buren. Sonja is een vrouw met het hart op de tong. Ze heeft een explosieve en tegelijkertijd gelijkwaardig relatie met Maurice. Sonja durft Maurice wel te zeggen waar het op staat. Dit vormt een mooi contrast met de relatie van Axel en Hanna. Sonja besluit dat zij Hanna wil helpen om een einde te maken aan de mishandelingen. Vraag is alleen of dat wel zo verstandig is en of Hanna dat wel wil. Axel is immers een man met een kort lontje.
Tweestrijd is een beklemmend boek. Axel controleert iedere stap die Hanna neemt en stelt vragen als ze te lang weg is geweest zonder dat hij dat weet. Jansma weet deze beklemming goed over te brengen op de lezer. Jansma brengt de tweestrijd van Hanna goed in beeld en laat de twijfels zien die Hanna heeft. Zal ze blijven bij de man waar ze verliefd op werd of moet ze weg bij de man die haar mishandelt?
Tweestrijd is een pageturner, niet vanwege spannende achtervolgingen, maar uit nieuwsgierigheid naar de beslissing van Hanna. En of ze wel op tijd is met haar beslissing. De gebeurtenissen in Tweestrijd zijn heftig maar doen realistisch aan. De personages komen tot leven, zowel slachtoffer, dader en buitenstaanders. Helaas bevat de plot op het einde redelijk wat toevalligheden en gaat daarom nog maar net langs de goede kant van geloofwaardigheid. Ondanks dat het boek nergens sentimenteel of melodramatisch is, roept het wel emoties op. Het zorgde hier en daar voor een brok in de keel, afschuw en ongeloof. Jansma heeft een vlotte pen, doet niet aan mooischrijverij. Het onopgesmukte past bij dit verhaal, de gebeurtenissen maken zo des te meer indruk.
Tweestrijd is een boek om in een adem uit te lezen en vervolgens goed te letten op signalen van huiselijk geweld in de omgeving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten