De Franse thrillerschrijver Jean-Christophe Grangé is zowel bij pers als publiek een geliefde auteur. Zijn thrillers zijn in meer dan twintig talen vertaald en er werden meer dan acht miljoen exemplaren van verkocht. Daarnaast kreeg hij vele internationale prijzen voor zijn werk. De passagier is het negende boek van hem dat verscheen in Nederland. Eerdere thrillers die van hem in Nederland uitkwamen zijn onder meer Het wolvenrijk, Godenstemmen en Bloeddorstige driften.
Psychiater Mathias Freire is onlangs verhuisd van Parijs naar Bordeaux, nadat een patiënte, met wie hij een relatie had, zich had verhangen. Het is een van de weinige herinneringen die hij heeft. Hij weet niets meer over zijn verleden of wie hij werkelijk is. Op een dag wordt er een patiënt met dezelfde verschijnselen binnengebracht in de kliniek waar Freire werkt. De man wordt verdacht van een gruwelijke moord, maar weet zelfs niet zijn naam meer. Mathias Freire raakt geïnteresseerd in de man, besluit uit te zoeken wie hij is en waarom hij zich niets meer kan herinneren. Op deze manier hoopt Freire ook dichter bij zijn echte identiteit te komen.
Anaïs Chatelet, een ambitieuze vrouwelijke rechercheur bij de politie van Bordeaux, is vastbesloten de dader van de Minotaurusmoord te vinden. Haar pad en dat van Freire kruisen elkaar zo vaak dat zij al snel Freire en de mysterieuze man verdenkt van de moord. Freire ziet tijdens zijn zoektocht naar de waarheid en het verleden geen andere mogelijkheid dan zijn vorige identiteit weer aan te nemen, Janusz een zwerver uit Marseille.
De passagier is een bizar verhaal. Complex en verwarrend. Als lezer zit je vast in het personage Mathias Freire en weet je net als hij niet wie hij echt is en wat er gebeurd is dat hij zo is geworden. Dit geeft een vervreemdend effect en zet je aan het denken over hoe je leven verandert als je identiteit verandert. Voor Mathias Freire zijn de veranderingen zeer groot. Het ene moment heeft hij een dak boven zijn hoofd, het volgende is hij dakloos. En was hij psychiater, kunstenaar of toch zwerver?
De werkelijkheid is een dynamisch begrip in De passagier. Zowel Mathias Freire als Anaïs Chatelet leven in een eigen werkelijkheid, die in de loop van het verhaal verandert. Dit geeft een extra spanningslaag aan het boek.
Het grote verhaal dat zich op de achtergrond van De passagier afspeelt en waarin gesuggereerd wordt dat grote multinationals met slechte bedoelingen grote invloed hebben op politie, justitie en politiek is nauwelijks realistisch. Jean-Christophe Grangé heeft dit gegeven wel uitermate geloofwaardig uitgewerkt. Het gevaar op de achtergrond is namelijk veel gruwelijker dan de bizarre moorden die werden gepleegd in het boek. Hierdoor heeft Grangé een beklemmend decor geschetst dat bij de lezer claustrofobische gevoelens opwekt.
Klein minpunt van dit verder bloedstollend spannende verhaal is de enorme hoeveelheid woorden die Grangé nodig heeft om alles te beschrijven. Een kwart minder woorden had een strakker en sneller verhaal opgeleverd, De passagier was dan een echte pageturner geworden.
Deze recensie is te lezen op Hebban.nl.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten