Ten dode opgeschreven van Mark Billingham: Goede Engelse politiethriller met grove humor

Op zijn website vertelt Mark Billingham dat de lezer net zo veel over Tom Thorne weet als hij, omdat hij geen dossier over hem bijhoudt. Iedere keer als Mark Billingham een boek over hem schrijft, komen er kanten over zijn rechercheur naar voren, die zowel hem als de lezer verbazen. Daarnaast wordt Tom Thorne ieder boek weer wat ouder. In ten dode opgeschreven laat Billingham op een bepaald moment Thorne in de spiegel kijken.  Door wat hij ziet begint hij te mijmeren over mannen die er steeds gedistingeerder uit gaan zien. Hij is er van overtuigd dat dat alleen geldt voor architecten en filmregisseurs, niet voor politiemensen. De meeste politiemensen die hij kende en tegen de vijftig liepen, zagen er belazerd uit. Gelukkig voor Mark Billingham maakt het voor het schrijven van zijn thrillers niet uit of hij er gedistingeerd uit ziet of niet. Zijn thrillers blijven goed en worden zelfs steeds beter.

In ten dode opgeschreven draait Javed Akthar, de Pakistaanse eigenaar van een kleine buurtsupermarkt op een kwade dag door. Hij besluit twee klanten, die op dat moment toevallig in zijn winkel zijn, te gijzelen. Je zou verwachten dat hij losgeld wilt, maar dat is niet het geval. Hij wil zijn gijzelaars pas vrijlaten als de waarheid over de dood van zijn zoon boven water is. Zijn zoon is in de gevangenis overleden, volgens officieel onderzoek als gevolg van zelfmoord. Zijn vader gelooft niets van deze lezing en eist dat Tom Thorne het onderzoek leidt, aangezien hij betrokken was bij de zaak waardoor de zoon in de gevangenis terecht kwam.
Tom Thorne gaat graven in een race tegen de klok om het leven van de gijzelaars te redden. Al snel ontdekt hij bepaalde dingen over de zoon waarvan hij zich afvraagt of de vader het wel wilt weten. Het gedrag van de politiefunctionaris die de leiding heeft in deze gijzelingszaak, een voormalig militair, zet extra druk op de ketel en zorgt ervoor dat de kans op een oplossing zonder bloedvergieten snel kleiner wordt.
In een ver verleden werkte Mark Billingham als stand-up comediant en dat is nog steeds te merken in zijn thrillers. Hij maakt grove grappen, vaak met een geweldige timing. De kroegentocht van de twee voormalige celmaten is tegelijkertijd hilarisch en dieptriest. De grappen zorgen voor een luchtige noot in het verder spannende en realistische verhaal. Haarscherp zet hij zijn personages neer. Akhtar is zowel als dader als slachtoffer te beschouwen. Enerzijds heeft hij niet het recht om twee mensen te gijzelen, anderzijds maakt zijn verdriet en machteloosheid over het onrecht dat zijn zoon is aangedaan hem tot een meelijwekkend slachtoffer van het systeem. Tom  Thorne blijft een oude brombeer, die wel blaft maar niet bijt. De oneliners die hij tussen neus en lippen door maakt, zijn ongeëvenaard.
Ten dode opgeschreven is een geweldig goede, lekker weglezende Engelse politiethriller waarin een realistisch beeld van de Engelse samenleving wordt gegeven. Hopelijk verschijnt zijn volgende Tom Thorne boek The Dying Hours, dat in Engeland in mei uitkwam, snel in Nederland!