Thriller van Suzanne Hazenberg: goede whodunnit

Tijdens de boekpresentatie van Thriller benadrukte Suzanne Hazenberg dat haar boek niet autobiografisch is, ondanks dat de hoofdpersoon net als zij scenarioschrijfster voor een soap is. En dat is maar goed ook, want wat hoofdpersoon Ymke overkomt in Thriller is zo erg, daarvan hoop je dat het bij niemand in werkelijkheid zal gebeuren.

Oppervlakkig beschouwd lijkt het goed te gaan met Ymke en haar gezin. Ze is al 20 jaar gelukkig getrouwd met Andy, met wie ze 4 kinderen in de puberleeftijd heeft. Haar baan als scenarioschrijfster voor een van de best bekeken soaps in het land bevalt goed.
Gaandeweg het verhaal komen er barsten en scheuren in dit perfecte plaatje. Dochter Lynn van 15, eet al tijden nauwelijks en is schrikbarend dun geworden. Daarnaast sluit ze zich in haar kamer letterlijk af voor iedereen. De 17-jarige Dylan is ronduit onhandelbaar. Op het hoofd van zijn tweelingbroer Lloyd komen dagelijks meer raadselachtige dunne plekken in zijn haar. Britt, zijn vriendinnetje, verdwijnt spoorloos nadat ze een avondje bij hem is geweest. En alsof dat niet genoeg is, vindt Ymke onder de kapstok een plastic tas met daarin plukken lang blond haar met bloed eraan, die best van Britt zouden kunnen zijn. Alles bij elkaar optellend trekt Ymke de gruwelijke conclusie dat een van haar kinderen meer zou moeten weten van de verdwijning van Britt of zelfs de hand er in gehad moet hebben.
Thriller is een spannende whodunnit geworden. Ymke en de lezer proberen samen er achter te komen wie van de kinderen Britt iets heeft aangedaan en waarom. Een afschuwelijke opgave voor een moeder, die haar kinderen niet meer kan vertrouwen. Suzanne Hazenberg weet dit dilemma van de moeder goed in beeld te brengen.
Ymke is niet de perfecte – thee met koekjes na school – moeder. Integendeel. Bij tijd en wijle vlucht ze in haar werk: het schrijven van scènes voor de soap. Een schijnwerkelijkheid die ze zelf kan creëren. Soms lijkt het zelfs alsof ze haar werk leuker en belangrijker vindt dan haar gezin. Pas als het bijna te laat is en haar gezin uit elkaar dreigt te vallen, realiseert ze zich dat zij degene is die er wat aan kan en moet doen. Hiermee wordt Ymke ook een geloofwaardig en levensecht personage, juist vanwege haar imperfectie.
Het is te merken dat Suzanne Hazenberg een ervaren scenarioschrijfster is. De structuur van het verhaal en de opbouw van de scènes zijn gedegen. De zinnen rollen vloeiend over de bladzijden. De dialogen zijn scherp en realistisch. Alles bij elkaar zorgt dit ervoor dat het verhaal leest als een trein.
Zoals het een goede whodunnit betaamt is de ontknoping verrassend. De verrassende plotwendingen zetten de lezer op professionele wijze op het verkeerde been.
Deze keer blijven de lezer gruwelen, zoals een marteling op de foie-gras manier, bespaard. Thriller heeft dit niet nodig. De onderhuidse spanning veroorzaakt door de onderlinge verdachtmakingen volstaat ruimschoots om van Thriller een bloedstollende thriller te maken.